Awesome
Door: Petra Verbrugge
Blijf op de hoogte en volg petra
22 Augustus 2015 | Aruba, Paradera
Op Aruba lopen er naast Arubanen en Nederlands ook veel Venezolanen, Colombianen en Amerikanen rond. De Amerikanen zijn misschien wel in de allerbeste stemming aangezien de meeste van hen maar 10(!) dagen per jaar vakantie hebben. Hiernaast vinden ze iedereen aardig en willen ze soms al te graag een gesprek met je voeren. Toen wij twee jaar geleden op Aruba waren, is er iemand naar mij toegekomen om serieus te vragen of ik speelde bij het Ohio volleybalteam in Amerika. Hij herkende mij van televisie. Toen der tijd was ik zo verbaasd, dat ik moest lachen en heb uitgelegd dat ik zeker volleybal speelde. In Nederland, zonder cameraploegen. Toch voel ik nu af en toe de behoefte om dit verhaal te gebruiken, als een Amerikaan vraagt wat ik in het dagelijks leven doe. Gewoon, omdat het kan. Hierna vraag ik of hij of zij dit verhaal graag stil wilt houden, aangezien ik op vakantie ben op Aruba. Na een enthousiaste en bevestigende reactie, komen er meestal tóch wat simpele vragen mijn kant op. Meestal val ik dan al redelijk snel door de mand. Er komen dan namelijk vragen als: Waar in Ohio precies? Mijn tante woont daar… Sneller dan gepland moet ik dan de waarheid opbiechten en vertel ik dan snel dat ik eigenlijk juf ben en hier op Aruba werk. Zoals het Amerikanen betaamd reageren ze hier ook weer mega enthousiast op: “AWESOME, that’s really AWESOME!” Ik, als nuchtere Nederlander, verbaas mij nog steeds over het niet stoppende enthousiasme en over het elke keer iets ‘AWESOME’ kunnen vinden…
De eerste officiële schoolweek zit erop. Maandag morgen rond 05:15 uur met kleine oogjes opgestaan en op school 22 Arubaanse leerlingen welkom geheten in mijn klas 4a (groep 6). Zowel voor de leerlingen, als voor mij was het spannend en heel warm. Beide partijen verlangde nog wel naar een verlengde zomervakantie. Het werkende leven is echt begonnen. Als je als perfectionist deze week niet heel goed vond gaan, maar ook niet overdreven negatief wilt klinken, dan ga je voor: Het was een ‘pittige’ week! De kinderen spreken heel goed Papiaments, maar zijn door het systeem gedwongen Nederlands onderwijs te volgen. Eigenlijk is dit heel vreemd, aangezien dit niet hun moedertaal is en op het eiland ook Spaans en Engels wordt gesproken. Deze week ben ik met de kinderen begonnen met de woordsoorten. De meerderheid begrijpt nu wat een werkwoord is. Vervolgens moeten zij ‘stampvoetend’, als werkwoord uit de zin halen. Dat is ‘hopi’ lastig, want wat is stampvoetend eigenlijk? Momenteel doe ik veel aan woordenschat, want hoe kan je een som uitrekenen als je het verhaaltje erbij niet begrijpt: Hoeveel verdiepingen heeft deze flat? Op Aruba zijn niet of nauwelijks flats en tja wat is een verdieping? In het dagelijks leven, als ik geen juf ben, praat ik ook best veel, maar in de klas momenteel meer dan ik gewend ben. Ik ben nog zoekende naar minder woorden te gebruiken om dingen te omschrijven en afspraken te maken. Het voelt soms als Party en Co met al het tekenen, schrijven en uitbeelden. Het is wennen en inkomen. In de afgelopen 7 jaar (3 jaar mbo en 4 jaar hbo) heb ik rond de 16 stagebegeleiders gehad, maar nu moet ik écht helemaal op eigen benen staan. Ik hoop de kinderen veel te leren, maar er ook voor hen als juf te kunnen zijn. Sommige thuissituaties zijn triest. Als ik sommige verhalen hoor en tekeningen van kinderen zie kan ik alleen maar zuchten. Het liefste zou ik sommige problemen uit de kinderen willen knuffelen. Het liefste zou ik zeggen dat alles goed komt, maar zij weten wel beter. Deze week heb ik veel geleerd. Hopelijk is dat wederzijds bij de kinderen.
In onze groene parel/diamant/draak, hoe je onze auto ook noemen wilt, bespreek ik met Jenna altijd even lekker burgerlijk de schooldag. Deze vrijdag zitten wij helemaal uitgeput en lekker bezweet in de auto en zijn wij meer dan ooit toe aan weekend. Het weekend is eigenlijk een soort mini vakantie van twee dagen. Eerlijk…het weekend dat is pas echt AWESOME!
De eerste officiële schoolweek zit erop. Maandag morgen rond 05:15 uur met kleine oogjes opgestaan en op school 22 Arubaanse leerlingen welkom geheten in mijn klas 4a (groep 6). Zowel voor de leerlingen, als voor mij was het spannend en heel warm. Beide partijen verlangde nog wel naar een verlengde zomervakantie. Het werkende leven is echt begonnen. Als je als perfectionist deze week niet heel goed vond gaan, maar ook niet overdreven negatief wilt klinken, dan ga je voor: Het was een ‘pittige’ week! De kinderen spreken heel goed Papiaments, maar zijn door het systeem gedwongen Nederlands onderwijs te volgen. Eigenlijk is dit heel vreemd, aangezien dit niet hun moedertaal is en op het eiland ook Spaans en Engels wordt gesproken. Deze week ben ik met de kinderen begonnen met de woordsoorten. De meerderheid begrijpt nu wat een werkwoord is. Vervolgens moeten zij ‘stampvoetend’, als werkwoord uit de zin halen. Dat is ‘hopi’ lastig, want wat is stampvoetend eigenlijk? Momenteel doe ik veel aan woordenschat, want hoe kan je een som uitrekenen als je het verhaaltje erbij niet begrijpt: Hoeveel verdiepingen heeft deze flat? Op Aruba zijn niet of nauwelijks flats en tja wat is een verdieping? In het dagelijks leven, als ik geen juf ben, praat ik ook best veel, maar in de klas momenteel meer dan ik gewend ben. Ik ben nog zoekende naar minder woorden te gebruiken om dingen te omschrijven en afspraken te maken. Het voelt soms als Party en Co met al het tekenen, schrijven en uitbeelden. Het is wennen en inkomen. In de afgelopen 7 jaar (3 jaar mbo en 4 jaar hbo) heb ik rond de 16 stagebegeleiders gehad, maar nu moet ik écht helemaal op eigen benen staan. Ik hoop de kinderen veel te leren, maar er ook voor hen als juf te kunnen zijn. Sommige thuissituaties zijn triest. Als ik sommige verhalen hoor en tekeningen van kinderen zie kan ik alleen maar zuchten. Het liefste zou ik sommige problemen uit de kinderen willen knuffelen. Het liefste zou ik zeggen dat alles goed komt, maar zij weten wel beter. Deze week heb ik veel geleerd. Hopelijk is dat wederzijds bij de kinderen.
In onze groene parel/diamant/draak, hoe je onze auto ook noemen wilt, bespreek ik met Jenna altijd even lekker burgerlijk de schooldag. Deze vrijdag zitten wij helemaal uitgeput en lekker bezweet in de auto en zijn wij meer dan ooit toe aan weekend. Het weekend is eigenlijk een soort mini vakantie van twee dagen. Eerlijk…het weekend dat is pas echt AWESOME!
-
22 Augustus 2015 - 16:41
Elize:
Lieve Petra ik weet zeker dat het jou gaat lukken als juf voor deze groep en wat fijn voor de kinderen dat ze jou als juf hebben!! Probeer het leed van de kinderen je niet eigen te maken, waak daar voor blijf professioneel maar uit je wel bij je lieve vriendin daar.
Wat een vervelend bootje op de foto maar niet heus !
Zet hem op, je kan het!
Liefs Elize -
22 Augustus 2015 - 17:27
Lucy:
Weer een awesome verhaal ! Succes met je klasje, you can do it !! -
22 Augustus 2015 - 20:04
Chantal:
Ik zou willen dat ik op de basisschool zo'n AWESOME juf had gehad! :)
x -
23 Augustus 2015 - 12:30
Tante Nel:
Leuk om het verhaal te lezen. Je hoort je praten en voelt de warmte ervan af komen.
Welke groep heeft Jenna? Fijne vrije dag nog gewenst, met of zonder Amerikaan.
groetjes! -
24 Augustus 2015 - 16:10
Ansje:
Echt één van je mooiste en beste verhalen Peetie!!! Veel succes weer deze week met de kiddo's XXX -
30 Augustus 2015 - 22:00
Karlijn:
Hoi lief nichtje,
Wat heb je toch een leuk verhaal geschreven!
Ik kan me voorstellen dat het een 'pittige' week was als ik je verhaal zo lees. Als startende leerkracht komt er al zo veel op je af en met deze omstandigheden is het helemaal bikkelen. Ik heb respect voor je! Ook al kun je er niet voor zorgen dat hun thuissituatie beter wordt, je kunt er wel voor zorgen dat ze met plezier naar school gaan en dat je als juf een stabiele factor voor ze bent. En dat kun je, dat doe je, daar ben ik van overtuigd. Net de X-factor, alleen dan veeeeel belangrijker. You can do it!
Liefs, Karlijn
p.s. Ben je alweer poepiebruin?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
