Nog maar heel even...
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg petra
28 Juli 2013 | Nederland, Nederland
Jaja, nog even en dan gaan Jenna en ik al bijna weg. Ik heb er heel veel vertrouwen in dat dit goed gaat komen. (Jennoviski, gekke bekken trekken naar mij als ik moe of boos ben helpt trouwens niet! :) ) We hebben alles goed geregeld. Een mooi huisje ( waar af en toe bezoek verblijft uit Nederland ). Bijna een auto (waarin ik stiekem ook ga rijden. Misschien kom ik daar wel op terug.)
We zullen stage lopen op de Pius X basisschool. Eén van ons in groep 5, de ander in groep 8. We geven 4 dagen per week les. Van 7:00 tot 13:03 uur. Dan komt er al snel bij veel mensen de vraag op; waarom tot 3 minuten over 1 uur? Dit omdat die 3 minuten ervoor zorgen, dat ze in een heel schooljaar precies genoeg uur maken. Ook wordt elke gelegenheid gebruikt om een extra lange middagpauze in te lassen op een normale schooldag. Bijvoorbeeld een uitgebreide lunch met rijst en spareribs. Dit hebben wij van horen zeggen natuurlijk. Ik twijfel nog als zo’n lunch wordt gehouden om 10 uur ’s ochtends of ik gewoon zal vertellen dat ik vegetarisch ben? Dit omdat ik heel veel lust, maar geen spareribs. Wordt vervolgd!
Wij gaan ons inschrijven op een sportvereniging, omdat wij sporten erg leuk vinden en zo ook nog nieuwe mensen leren kennen. Waarschijnlijk volleybal. Een populaire sport is beach tennis. Als je denkt dat je dit nog nooit gedaan hebt, dan heb je het mis. Een sport met een klein balletje en 2 plastic batjes, met een mooi zomers kleurtje. Meestal doe je dit op de camping of op het strand. Waar je na 20 minuten wel weer klaar mee bent, omdat het niet zo goed gaat als je wilt en meer balletjes uit het zand aan het pakken bent, dan aan het overspelen. Uiteraard geef je meestal dan je mede speler of de wind de schuld. Natuurlijk hebben wij al heel vaak geoefend, lees 1x in Zeeland en toen was ons record 38. Dit spelen ze daar in competitievorm en dan 2 tegen 2, dus de batjes gaan in de koffer. Ontzettend nutteloze informatie, weet ik.
De eerste 2 weken zijn we vrij en hebben we “vakantie”, voordat het leven daar echt gaat beginnen. Deze 2 weken staan in het teken van bijkomen van de jetlag, zonnen/zwemmen, dingen regelen, cocktails proeven en het eiland verkennen. Misschien gaan we nog iets van vrijwilligerswerk zoeken. Dit omdat wij natuurlijk heel erg begaan zijn met onze mede mens in de wereld, maar ook omdat wij hier onze vrije studiepunten mee kunnen verdienen voor de pabo. Misschien kunnen we Nederlandse les gaan geven of helpen bij een organisatie. Dingen die we verder gaan doen zijn; paardrijden, hardlopen, quad rijden ( hier is miss J. van Egmond het nog niet mee eens), zwemmen met grote blauw-grijze zoogdieren die wel heel erg op vissen lijken, op bezoek gaan bij onze klasgenoten die in Curaçao zitten, op eilandentrip , mountainbiken, onderzoek doen naar het bewegingsgedrag van kinderen op dit kleine eiland en dan vooral met betrekking op het onderwijs.
Verder gaan we zonnen, zwemmen en ontzettend bruin worden. Want natuurlijk was niet alleen de reden om naar Aruba te gaan; dat ze hier Nederlands spreken en wij dus meer stage ervaring kunnen op doen.
Het is daar altijd warm. We hebben gelukkig een airco in ons huis, maar die zal ons huis verkoelen tot rond de 25 graden. Ik zal dus maar 1 trui en broek hoeven mee te nemen. Hoe heerlijk mij die warmte ook lijkt, ik weet dat er best wat dagen zullen zijn dat ik denk; laat het nu maar gewoon 15 graden zijn, zodat ik gewoon een spijkerbroek aan kan. Ook al weet ik dat die dagen niet gaan komen, van Nederlands weer, ik mag niet klagen met full time zomer.
Dit gaat een super ervaring worden. Ook al ga ik minder controle hebben op alles, zowel daar op Aruba als hier in Nederland. Ik weet dat dit eigenlijk heel erg goed voor mij is ( als je mij een beetje kent weet je dat ik wel een beetje val onder de categorie; controle freak en perfectionistisch). Ook al gebeurd het misschien niet gelijk de eerste maanden, ik ga heel wat mensen missen. ( Ik kijk al een tijdje geen hello goodbye meer, klopt ik ben soms echt een softie. ) Maar ik kom zeker terug en ga daar in de toekomst ook niet wonen! Klinkt misschien voorbarig of toch logisch, maar sommige mensen twijfelen hier nog wel eens aan. Lieve meiden van villa v, eind januari zijn we weer compleet!
Tot slot, ik zal jullie regelmatig op de hoogte houden van mijn/onze belevenissen. Ik ga dit proberen met korte blogs/verhalen.( Anders leest mijn moeder straks alleen nog maar mijn blogs, hoi mam!:) )
Liefs.
We zullen stage lopen op de Pius X basisschool. Eén van ons in groep 5, de ander in groep 8. We geven 4 dagen per week les. Van 7:00 tot 13:03 uur. Dan komt er al snel bij veel mensen de vraag op; waarom tot 3 minuten over 1 uur? Dit omdat die 3 minuten ervoor zorgen, dat ze in een heel schooljaar precies genoeg uur maken. Ook wordt elke gelegenheid gebruikt om een extra lange middagpauze in te lassen op een normale schooldag. Bijvoorbeeld een uitgebreide lunch met rijst en spareribs. Dit hebben wij van horen zeggen natuurlijk. Ik twijfel nog als zo’n lunch wordt gehouden om 10 uur ’s ochtends of ik gewoon zal vertellen dat ik vegetarisch ben? Dit omdat ik heel veel lust, maar geen spareribs. Wordt vervolgd!
Wij gaan ons inschrijven op een sportvereniging, omdat wij sporten erg leuk vinden en zo ook nog nieuwe mensen leren kennen. Waarschijnlijk volleybal. Een populaire sport is beach tennis. Als je denkt dat je dit nog nooit gedaan hebt, dan heb je het mis. Een sport met een klein balletje en 2 plastic batjes, met een mooi zomers kleurtje. Meestal doe je dit op de camping of op het strand. Waar je na 20 minuten wel weer klaar mee bent, omdat het niet zo goed gaat als je wilt en meer balletjes uit het zand aan het pakken bent, dan aan het overspelen. Uiteraard geef je meestal dan je mede speler of de wind de schuld. Natuurlijk hebben wij al heel vaak geoefend, lees 1x in Zeeland en toen was ons record 38. Dit spelen ze daar in competitievorm en dan 2 tegen 2, dus de batjes gaan in de koffer. Ontzettend nutteloze informatie, weet ik.
De eerste 2 weken zijn we vrij en hebben we “vakantie”, voordat het leven daar echt gaat beginnen. Deze 2 weken staan in het teken van bijkomen van de jetlag, zonnen/zwemmen, dingen regelen, cocktails proeven en het eiland verkennen. Misschien gaan we nog iets van vrijwilligerswerk zoeken. Dit omdat wij natuurlijk heel erg begaan zijn met onze mede mens in de wereld, maar ook omdat wij hier onze vrije studiepunten mee kunnen verdienen voor de pabo. Misschien kunnen we Nederlandse les gaan geven of helpen bij een organisatie. Dingen die we verder gaan doen zijn; paardrijden, hardlopen, quad rijden ( hier is miss J. van Egmond het nog niet mee eens), zwemmen met grote blauw-grijze zoogdieren die wel heel erg op vissen lijken, op bezoek gaan bij onze klasgenoten die in Curaçao zitten, op eilandentrip , mountainbiken, onderzoek doen naar het bewegingsgedrag van kinderen op dit kleine eiland en dan vooral met betrekking op het onderwijs.
Verder gaan we zonnen, zwemmen en ontzettend bruin worden. Want natuurlijk was niet alleen de reden om naar Aruba te gaan; dat ze hier Nederlands spreken en wij dus meer stage ervaring kunnen op doen.
Het is daar altijd warm. We hebben gelukkig een airco in ons huis, maar die zal ons huis verkoelen tot rond de 25 graden. Ik zal dus maar 1 trui en broek hoeven mee te nemen. Hoe heerlijk mij die warmte ook lijkt, ik weet dat er best wat dagen zullen zijn dat ik denk; laat het nu maar gewoon 15 graden zijn, zodat ik gewoon een spijkerbroek aan kan. Ook al weet ik dat die dagen niet gaan komen, van Nederlands weer, ik mag niet klagen met full time zomer.
Dit gaat een super ervaring worden. Ook al ga ik minder controle hebben op alles, zowel daar op Aruba als hier in Nederland. Ik weet dat dit eigenlijk heel erg goed voor mij is ( als je mij een beetje kent weet je dat ik wel een beetje val onder de categorie; controle freak en perfectionistisch). Ook al gebeurd het misschien niet gelijk de eerste maanden, ik ga heel wat mensen missen. ( Ik kijk al een tijdje geen hello goodbye meer, klopt ik ben soms echt een softie. ) Maar ik kom zeker terug en ga daar in de toekomst ook niet wonen! Klinkt misschien voorbarig of toch logisch, maar sommige mensen twijfelen hier nog wel eens aan. Lieve meiden van villa v, eind januari zijn we weer compleet!
Tot slot, ik zal jullie regelmatig op de hoogte houden van mijn/onze belevenissen. Ik ga dit proberen met korte blogs/verhalen.( Anders leest mijn moeder straks alleen nog maar mijn blogs, hoi mam!:) )
Liefs.
-
29 Juli 2013 - 11:02
Silvia:
Hey Peet,
Leuk om te lezen. Spannend allemaal. Jullie gaan het zeker super leuk hebben. Heel veel plezier en ik ga je volgen!
X Silvia -
29 Juli 2013 - 13:17
Jennaja:
Ja!!! Helemaal mee eens pett!! Lang leve de zon!! En strand...en de cocktails! Hihi xx!!! -
29 Juli 2013 - 19:19
Eugenie:
Hahaha! Nu al een leuk verhaal Peet! En neem toch iets met lange mouwen/ lange broek mee! Voor de muggen 's avonds! Enjoy! X -
29 Juli 2013 - 19:47
Tante Nel:
Heel veel succes in Aruba. Het zal niet altijd meevallen, maar het zal je lukken. Zeker als je je doel volgt.
Liefs en tot het volgende blog -
03 Augustus 2013 - 15:37
Mattanja:
Hej Petra! Wat schrijf jij leuk! Je kan echt veel dingen goed en het gaat je zeker lukken op Aruba. Wij 5-en hier gaan je graag volgen en je ook missen hier. Gelukkig dat je weer terug komt : )
Succes met alle voorbereidingen de laatste weekjes!
Mattanja. -
03 Augustus 2013 - 15:57
P . @ B .:
Lieve Petra ,heel mooi verhaal ,echt jouw stijl . Wij denken dat je vast tijd tekort komt met alles wat je van plan bent om te doen ! Geniet er van .liefs . -
04 Augustus 2013 - 20:58
Tante Nel:
Hai Petra,
Ik ga zeker je blog lezen. Er gaat een heleboel door het koppetje van jou. Dingen die je verwacht en te willen gaan doen. Het zal best wel eens moeilijk zijn alles te verwezenlijken. Dit, al klinkt het raar er maar 5 maanden bent. Ik wens je een heel mooie, goede en leerzame tijd toe.
-
05 Augustus 2013 - 14:16
Corrie Oldenkamp:
Hoi Petra,
Wat een enthousiasme. Je gaat vast genieten van deze stage. Ik ga je blog lezen, dan leef ik met je mee! Succes met de voorbereidingen. -
05 Augustus 2013 - 19:09
Karlijn:
Hoi nichtje,
Dit weet je natuurlijk allang, maar toch wil ik even zeggen dat ik het super gaaf en moedig vind dat je voor bijna vijf maanden op stage (en daarbij: zon, zee, strand, genieten!) naar Aruba gaat.
Ik ga jullie zeker volgen en ik kom je nog een dikke afscheidsknuffel geven hoor!
Liefs! -
12 Augustus 2013 - 13:08
Maaike:
Jeej een blog van Peet! I like it already :)
Wie weet leest de Eva wel mee en krijg je straks een wekelijkse column haha
Oke ff zonder gekheid.. heel veel plezier daar op Aruba, dit is nou echt zo'n once in a lifetime experience dus geniet ervan en maak ons jaloers met je leuke verhalen!
x -
22 Augustus 2013 - 09:27
Jolanda:
Hoi Petra,
Wat leuk om te lezen, ik krijg gewoon zin om mee te gaan!
Natuurlijk ga ik je volgen, ik ben benieuwd naar al jouw belevenissen.
Jolanda -
23 Augustus 2013 - 19:09
Chantal:
Leuk, leuk, leuk. Ik ga je zeker volgen.
X -
24 Augustus 2013 - 12:29
Jorine:
Heel slecht maar nu pas je blog gelezen! Ik ga je zeker volgen, ben zo benieuwd naar je verhalen en hoe je alles beleeft. Liefs -
27 Augustus 2013 - 19:17
Eva:
Klinkt allemaal goed ! Hoop dat er snel foto's komen xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
