10% van wat we meemaken.
Blijf op de hoogte en volg petra
02 September 2013 | Aruba, Oranjestad
We zullen eerlijk zijn. Blonde meisjes uit Nederland zijn heeft gewoon zo zijn voordelen. Ja, soms maken wij gebruik van die voordelen. Zo regelen wij o.a. gratis strandbedjes.
Wij zijn inmiddels heel goed geworden in het spel; herken de Nederlander. Er lopen hier best wel wat Jans en Mariekes rond. Sommige voor vakantie ( zijn nog niet zo bruin ), andere wonen hier en/of zijn al gepensioneerd ( mega krokant bruin). De vraag is: hebben wij echt een zesde zintuig hiervoor of hebben andere Nederlanders die gewoon niet? Ik schets een situatie op het strand. Wij liggen prinses heerlijk op een inmiddels gratis strandbedje onder of naast een rieten parasol. Uitkijkend over het blauwe water, wat soms gewoon net zwembad water lijkt. Ik denk ook eigenlijk dat iemand de kraan open en dicht doet. Zo mooi helder water kan bijna niet. Twee rieten parasols verder zit een Nederlands echtpaar. Ze heten vast Sjors en Anita en zijn al veel te bruin. Zegt zij tegen haar man, wel zo hard dat wij het kunnen horen: Moet ik tegen dat blonde Amerikaanse meisje vertellen, wijzend naar mij, dat ze heel hard aan het verbranden is en in de schaduw moet gaan liggen? Waarop ik zeg: Hoeft niet hoor, ik ga het gelijk doen. Bedankt! Blijkbaar ogen wij dus niet heel Nederlands bij de Nederlanders. De volgende zin van haar was: Ik wil je moeder niet spelen maare…. Daar gaat het al mis. Wat er ook gaat komen, ze gaat sowieso mijn moeder spelen… Uiteindelijk was ik helemaal niet zo rood als zij suggereerde en waren Sjors en Anita de rest van de tijd dikke ( letterlijk en figuurlijk) bemoeials. Deze blonde Amerikaanse meisjes waren er toen wel klaar mee en sloten zich toen af door weer in hun boek te duiken en hun mp3 speler aan te doen.
Naar het strand gaan doen we inderdaad elke dag, maar gelukkig doen we ook meer. Zo hebben wij na heel veel gedoe , lange wandelingen en bushaltes zoekende toch een auto kunnen regelen. Hier zijn we dan ook heel blij mee. Mam, het spijt me, maar ik heb er al ingereden. Het is een automaat en inderdaad zoals pap soms zegt: gewoon een botsauto. Bewijs van spreken dan hè? Ik heb maar een klein stukje gereden hoor. Is dat een geruststelling? Voor de andere mensen: ik ben vorig jaar gestopt met mijn rijbewijs, maar heb er wel 15 lessen op zitten.
We weten uit ervaring nu ook hoe ons auto-alarm klinkt. Dit heeft overigens niks met het stukje hierboven te maken. We stonden op de parkeerplaats van supermarkt Ling en Sons ( alle supermarkten zijn Chinees) en het auto-alarm heeft 15 minuten staan loeien. Waar ik van de zenuwen alleen maar kon lachen, was Jen in paniek hard bezig om de auto te starten, zodat het geluid zou stoppen. Wij hebben dan ook niet 1 geluid als alarm, maar een scala van geluiden. Alsof je in je telefoon alle ringtonen om de beurt afspeelt. Natuurlijk viel dit meer mensen op. Heel het parkeerterrein keek naar ons. Ik naast de auto lachend en Jenna in de auto proberend de auto te starten. Bestaan er superhelden? Jazeker, alleen zien ze er soms gewoon als mensen uit. Het was deze keer een Amerikaan rond een jaar of 40. Hij wist precies waar het probleem zat. Je moest blijkbaar 2x op het vergrendelingsknopje drukken van de autosleutel i.p.v. 1x. Wisten wij veel.
Ook waren we begonnen met hardlopen ’s ochtends. Dit om de warmte voor te zijn. Dit was geen succes. Na ruim een half uur rennen, was ik zo misselijk dat het mij niet verstandig leek om dit vaker zo te doen. Echte pabo studenten die we zijn halen wij hier uiteraard een leermoment uit, niet SMART deze keer: wij gaan op zoek naar een fitness club, waar je kan sporten/hardlopen met airco. Verder gaan we nu elke zaterdag naar het plein voor de Zumba. Dit is heel erg leuk! Een uurtje dansen met allemaal locals en een super enthousiaste neger op het podium. Hij doet mij een beetje denken aan een andere neger die ik erg goed ken…
Verder: frustreren wij ons over de wifi hier, is de was hier binnen een half uur droog, hebben wij nieuwe muggenspray die heel goed werkt, gaan wij zo langs het weeshuis om te informeren voor vrijwilligerswerk, hebben ze hier wel een winter, maar scheelt dat maar 2 graden, hebben ze geen weerbericht in de krant, maar wel berichten als: ziet u schildpadden sporen in het zand? Bel de schildpadden hot-line! Hebben wij al een avond bij de buren gezeten en ook al kennis gemaakt met andere Nederlandse stagiaires . We gaan daar binnenkort een drankje mee doen.
De volgende keer schrijf ik een kort stukje, maar dit is echt nog geen 10% van wat wij hebben meegemaakt. :)
Liefs.
Wij zijn inmiddels heel goed geworden in het spel; herken de Nederlander. Er lopen hier best wel wat Jans en Mariekes rond. Sommige voor vakantie ( zijn nog niet zo bruin ), andere wonen hier en/of zijn al gepensioneerd ( mega krokant bruin). De vraag is: hebben wij echt een zesde zintuig hiervoor of hebben andere Nederlanders die gewoon niet? Ik schets een situatie op het strand. Wij liggen prinses heerlijk op een inmiddels gratis strandbedje onder of naast een rieten parasol. Uitkijkend over het blauwe water, wat soms gewoon net zwembad water lijkt. Ik denk ook eigenlijk dat iemand de kraan open en dicht doet. Zo mooi helder water kan bijna niet. Twee rieten parasols verder zit een Nederlands echtpaar. Ze heten vast Sjors en Anita en zijn al veel te bruin. Zegt zij tegen haar man, wel zo hard dat wij het kunnen horen: Moet ik tegen dat blonde Amerikaanse meisje vertellen, wijzend naar mij, dat ze heel hard aan het verbranden is en in de schaduw moet gaan liggen? Waarop ik zeg: Hoeft niet hoor, ik ga het gelijk doen. Bedankt! Blijkbaar ogen wij dus niet heel Nederlands bij de Nederlanders. De volgende zin van haar was: Ik wil je moeder niet spelen maare…. Daar gaat het al mis. Wat er ook gaat komen, ze gaat sowieso mijn moeder spelen… Uiteindelijk was ik helemaal niet zo rood als zij suggereerde en waren Sjors en Anita de rest van de tijd dikke ( letterlijk en figuurlijk) bemoeials. Deze blonde Amerikaanse meisjes waren er toen wel klaar mee en sloten zich toen af door weer in hun boek te duiken en hun mp3 speler aan te doen.
Naar het strand gaan doen we inderdaad elke dag, maar gelukkig doen we ook meer. Zo hebben wij na heel veel gedoe , lange wandelingen en bushaltes zoekende toch een auto kunnen regelen. Hier zijn we dan ook heel blij mee. Mam, het spijt me, maar ik heb er al ingereden. Het is een automaat en inderdaad zoals pap soms zegt: gewoon een botsauto. Bewijs van spreken dan hè? Ik heb maar een klein stukje gereden hoor. Is dat een geruststelling? Voor de andere mensen: ik ben vorig jaar gestopt met mijn rijbewijs, maar heb er wel 15 lessen op zitten.
We weten uit ervaring nu ook hoe ons auto-alarm klinkt. Dit heeft overigens niks met het stukje hierboven te maken. We stonden op de parkeerplaats van supermarkt Ling en Sons ( alle supermarkten zijn Chinees) en het auto-alarm heeft 15 minuten staan loeien. Waar ik van de zenuwen alleen maar kon lachen, was Jen in paniek hard bezig om de auto te starten, zodat het geluid zou stoppen. Wij hebben dan ook niet 1 geluid als alarm, maar een scala van geluiden. Alsof je in je telefoon alle ringtonen om de beurt afspeelt. Natuurlijk viel dit meer mensen op. Heel het parkeerterrein keek naar ons. Ik naast de auto lachend en Jenna in de auto proberend de auto te starten. Bestaan er superhelden? Jazeker, alleen zien ze er soms gewoon als mensen uit. Het was deze keer een Amerikaan rond een jaar of 40. Hij wist precies waar het probleem zat. Je moest blijkbaar 2x op het vergrendelingsknopje drukken van de autosleutel i.p.v. 1x. Wisten wij veel.
Ook waren we begonnen met hardlopen ’s ochtends. Dit om de warmte voor te zijn. Dit was geen succes. Na ruim een half uur rennen, was ik zo misselijk dat het mij niet verstandig leek om dit vaker zo te doen. Echte pabo studenten die we zijn halen wij hier uiteraard een leermoment uit, niet SMART deze keer: wij gaan op zoek naar een fitness club, waar je kan sporten/hardlopen met airco. Verder gaan we nu elke zaterdag naar het plein voor de Zumba. Dit is heel erg leuk! Een uurtje dansen met allemaal locals en een super enthousiaste neger op het podium. Hij doet mij een beetje denken aan een andere neger die ik erg goed ken…
Verder: frustreren wij ons over de wifi hier, is de was hier binnen een half uur droog, hebben wij nieuwe muggenspray die heel goed werkt, gaan wij zo langs het weeshuis om te informeren voor vrijwilligerswerk, hebben ze hier wel een winter, maar scheelt dat maar 2 graden, hebben ze geen weerbericht in de krant, maar wel berichten als: ziet u schildpadden sporen in het zand? Bel de schildpadden hot-line! Hebben wij al een avond bij de buren gezeten en ook al kennis gemaakt met andere Nederlandse stagiaires . We gaan daar binnenkort een drankje mee doen.
De volgende keer schrijf ik een kort stukje, maar dit is echt nog geen 10% van wat wij hebben meegemaakt. :)
Liefs.
-
02 September 2013 - 19:13
Mama:
Hoi! ik heb ontzettend gelachen om je verslag en de autofoto met opschrift..........!
Natuurlijk heb je NIET naar me geluisterd wat dit onderwerp betreft en ik had niet anders verwacht......
Gaaf dat je het zo naar je zin hebt.
Wij krijgen vermoedelijk ook nog een paar warme dagen. Ik hoop dus ook nog even op het strand te liggen.
Papa is vandaag weer begonnen met werken en dat was wel even weer wennen.
De vensterbanken staan weer vol met bloeiende plantjes maar wel in mooie bijpassende potjes, dus jouw invloed blijft ook al ben je er niet!
BE CAREFUL!
mama. -
02 September 2013 - 21:45
Jorine :
Hoi Petra,
Wat leuk om te lezen. Het is ook echt een leuk verhaal om te lezen.. Ik zie het al helemaal voor me ge-wel-dig vooral die auto haha.. Maar winkels zijn Chinees? Ik dacht dat er ook een AH enz. was.. Jullie doen trouwens wel super veel, gaaf hoor. Geniet ervan.
xxx -
03 September 2013 - 18:33
Pauline:
Bij deze wil ik mij abonneren op de blogs van Petra V. Dit zodat ik in de toekomst kan blijven lachen om haar sarcastische manier van schrijven. Daarnaast zou ik het waarderen als er minimaal 1 maal per week vernieuwing plaatsvindt opdat mijn lach kan blijven staan zoals hij nu staat.
Je bent een topper Peet, dikke knuffel van pau -
03 September 2013 - 21:20
Tante Nel:
Leuk, met humor geschreven verslag.
Je zal vast nog heel veel mee gaan maken.
Het enigste wat ze daar niet zullen denken is, dat jullie uit het zuiden van Europa komen.
Fijne dagen gewenst voordat het werk leven begint. groetjes!
-
07 September 2013 - 21:22
Karlijn:
Hoi nicht,
Wat een enorm leuk en humoristisch reisverslag! Volgens mij hebben jullie het prima naar jullie zin daar :)
Heb je al stage moeten lopen? Lekker genieten en voorzichtig in de auto he ;)
Kusjeeee -
10 September 2013 - 10:55
Eline:
Hoi Petra,
wat een leuke blog! Word er een stuk vrolijker van, dan van dat herfstweer hier waar ik straks doorheen moet! ;) Heel veel plezier nog (dat gaat zo te lezen helemaal goed komen!) en succes met je stage!
Liefs Eline -
12 September 2013 - 15:53
Elize:
Hoi lieve Petra,
Ik baal natuurlijk dat jij nu niet bij mij op school werkt maar dat komt alleen omdat jij zo'n heerlijk gezellig mens bent!!! Wat een gaaf verhaal en wat ben je lekker eigenwijs!! Kijk je wel uit,mooie slanke blonde meiden daar!!!!! Ik wil je natuurlijk wel weer heel terug zien!
Wel een beetje jaloersmakend hoor na al die herfstregens en storm! Stuur maar wat zon hier na toe en niet lui worden! Hoe is de stage?????? Leuker dan de Leyenburgschool??? Kan bijna niet,ha ha.
Hoop snel weer wat te horen,veel liefs Elize
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
