Ik weet nu hoe de aloë vera plant eruit ziet!
Blijf op de hoogte en volg petra
16 September 2013 | Aruba, Oranjestad
Helaas, er is niks aan te doen. We gaan ook niet op rantsoen zoals miss van Egmond zegt. Boodschappen zijn hier erg prijzig. Zo betalen wij voor mijn lievelingschips, om precies te zijn Albert Heijn Kronkels paprika smaak, omgerekend iets minder dan €3. In de ochtend word ik niet graag wakker, maar als ik wakker ben eet ik graag een boterham met hagelslag. Een pak kost ongeveer €3, 50. Is het van goud gemaakt soms? Nee, maar wel geïmporteerd! Op dit eiland wordt niks zelf gemaakt, alles komt uit het buitenland. Tip: Bij deze lieve Nederlanders, geniet ’s ochtends eens wat meer van die lekkere goedkope boterham met hagelslag!
Wij dachten dat het inmiddels wel duidelijk was voor onze Nederlandse, gepensioneerde, krokant bruine strandburen Sjors en Anita (zie vorige blog) dat wij ook Nederlands waren. Misschien voor hun toch niet helemaal. Je zou denken als Amerikaanse blonde meisjes plots Nederlands praten, dan zouden ze wel Nederlands zijn en kunnen ze ook je gesprekken volgen/verstaan. Maar niets is minder waar. Laat ik voor het complete beeld even vertellen dat zij ( Sjors en Anita ) ons in ieder geval reuze interessant vinden en ons altijd licht bespieden als wij op het lekkerste strand van Aruba liggen: Eagle Beach. Ik vergeef het ze. Ze liggen daar ALTIJD en hebben niks te doen. Soms komen er vrienden langs bij “hun” parasol. Zie het voor je als: visite op het strand. Hun vaste vrienden hebben wij Henk en Annet genoemd. Ze hadden een gesprek, wat mijn lieftallige reisgenoot opving, dat wij (de Amerikaanse meisjes) in ieder geval niet ouder konden zijn dan 17 jaar. Nu moeten we eerlijk bekennen dat Jenna vaker jonger wordt geschat. Na een lichte zucht en daarna een kleine glimlach, kon ik alleen maar denken: hoe overduidelijk spreken wij ook Nederlands en verstaan wij dit WEER? Hoe kunnen wij auto rijden als wij niet ouder zijn dan 17 jaar? Wat zouden wij als 17 jarige meisjes hier dan al zo lang op het eiland doen en hoe kan het dat je heel de dag niks te doen hebt en zelfs visite op het strand ontvangt? Binnenkort gaan wij eens een gesprek met hun aan. Gewoon spontaan, in het Nederlands. Omdat we elkaar zo vaak zien, maar overduidelijk niets van elkaar weten.
Verder: geven wij bijles/huiswerkbegeleiding aan 2 meisjes uit groep 3 in het weeshuis Casa Cuna, staat de airco hier bij de meeste mensen op 16 graden en dat is echt heel koud. (Tijdens de vergadering op school had ik het liefste een trui aangedaan). Zijn we lekker aan het fitnessen ( Jenna doet ook mee en dat komt echt door mijn overtuigingskracht, want toen wist ze nog niet van de knappe fitness instructeur. ), kijken wij trouw elke week Expeditie Robinson terug in de Plaza. Maken wij elke week nieuwe vrienden. Zo zijn we zaterdagavond met wat meiden Oranjestad in geweest, heel gezellig. Bedenken we zondag wat we heel de week zullen eten, koken wij de sterren van de hemel hier, zijn we met Angela weer wezen toeren (nu in het zuiden van Aruba), lopen we sinds vorige week stage op de Pius X basisschool en hebben wij het hier ontzettend naar ons zin. Tuurlijk gaat het allemaal anders dan in Nederland. Ons onderzoek gaat tot nu toe ook prima! Over onze stage en het onderzoek zou ik de volgende keer even een stukje schrijven.
Liefs.
Ps. Bedankt voor jullie leuke en spontane reacties op mijn blog! Ik kan niet altijd reageren, maar ik lees ze zeker allemaal.
Wij dachten dat het inmiddels wel duidelijk was voor onze Nederlandse, gepensioneerde, krokant bruine strandburen Sjors en Anita (zie vorige blog) dat wij ook Nederlands waren. Misschien voor hun toch niet helemaal. Je zou denken als Amerikaanse blonde meisjes plots Nederlands praten, dan zouden ze wel Nederlands zijn en kunnen ze ook je gesprekken volgen/verstaan. Maar niets is minder waar. Laat ik voor het complete beeld even vertellen dat zij ( Sjors en Anita ) ons in ieder geval reuze interessant vinden en ons altijd licht bespieden als wij op het lekkerste strand van Aruba liggen: Eagle Beach. Ik vergeef het ze. Ze liggen daar ALTIJD en hebben niks te doen. Soms komen er vrienden langs bij “hun” parasol. Zie het voor je als: visite op het strand. Hun vaste vrienden hebben wij Henk en Annet genoemd. Ze hadden een gesprek, wat mijn lieftallige reisgenoot opving, dat wij (de Amerikaanse meisjes) in ieder geval niet ouder konden zijn dan 17 jaar. Nu moeten we eerlijk bekennen dat Jenna vaker jonger wordt geschat. Na een lichte zucht en daarna een kleine glimlach, kon ik alleen maar denken: hoe overduidelijk spreken wij ook Nederlands en verstaan wij dit WEER? Hoe kunnen wij auto rijden als wij niet ouder zijn dan 17 jaar? Wat zouden wij als 17 jarige meisjes hier dan al zo lang op het eiland doen en hoe kan het dat je heel de dag niks te doen hebt en zelfs visite op het strand ontvangt? Binnenkort gaan wij eens een gesprek met hun aan. Gewoon spontaan, in het Nederlands. Omdat we elkaar zo vaak zien, maar overduidelijk niets van elkaar weten.
Verder: geven wij bijles/huiswerkbegeleiding aan 2 meisjes uit groep 3 in het weeshuis Casa Cuna, staat de airco hier bij de meeste mensen op 16 graden en dat is echt heel koud. (Tijdens de vergadering op school had ik het liefste een trui aangedaan). Zijn we lekker aan het fitnessen ( Jenna doet ook mee en dat komt echt door mijn overtuigingskracht, want toen wist ze nog niet van de knappe fitness instructeur. ), kijken wij trouw elke week Expeditie Robinson terug in de Plaza. Maken wij elke week nieuwe vrienden. Zo zijn we zaterdagavond met wat meiden Oranjestad in geweest, heel gezellig. Bedenken we zondag wat we heel de week zullen eten, koken wij de sterren van de hemel hier, zijn we met Angela weer wezen toeren (nu in het zuiden van Aruba), lopen we sinds vorige week stage op de Pius X basisschool en hebben wij het hier ontzettend naar ons zin. Tuurlijk gaat het allemaal anders dan in Nederland. Ons onderzoek gaat tot nu toe ook prima! Over onze stage en het onderzoek zou ik de volgende keer even een stukje schrijven.
Liefs.
Ps. Bedankt voor jullie leuke en spontane reacties op mijn blog! Ik kan niet altijd reageren, maar ik lees ze zeker allemaal.
-
16 September 2013 - 08:29
Chantal:
Wat leuk om te lezen! Volgens mij begin je al aardig in te burgeren :) en zo te zien heb je ook al weer van alles te doen daar.
Heel veel succes en plezier.
X -
16 September 2013 - 17:13
Tante Nel:
Leuk je verslag.
Goed dat je schrijft dat wij na moeten denken als wij brood eten.
Daar kom je tot de ontdekking dat de normale dingen op brood daar een luxe zijn.(qua kosten)
Is het niet zo dat er ook meer verdiend wordt door de mensen.
Ik zou maar uitkijken voor de oudjes op het strand. Misschien zijn het wel spionnen uit Den Haag.
Blijf er samen van genieten, maar uitkijken voor......
groet tante Nel -
16 September 2013 - 18:56
Je Broeder:
Leuk verhaaltje/foto's peet, vooral ook die van 'we worden bruin'. Lekker wit t-shirt aan, lekker naast een witte paal staan zodat het contrast nog groter wordt. Jaja erg slim, zeker over nagedacht :P -
16 September 2013 - 18:57
Mam En An:
Hi kokosnoot zegt mama, wat ben je bruin, Anna noemt je een negerin. Nooit geweten dat hagedissen zo groen zijn. Leuke foto! Verder veel plezier en maak ons maar jaloers en veel succes gewenst met de o zo slimme Nederlanders Sjors & Anita ;) Adios xx -
10 Oktober 2013 - 16:58
Karlijn:
Hoi Peet,
Bijzonder (grappig) dat bij Sjors en Anita het kwartje nog niet gevallen is. Misschien is het een leuk idee om een schaal worst en Hollandse kaas mee te nemen als jullie bij ze 'op visite' gaan? Of een pak stroopwafels?
Dat van die airco herken ik helemaal! In Israël hebben ze daar ook een handje van, vreselijk! En dan nog iets dat ik herken: twee weken terug moest ik me legitimeren bij de AH; de caissière dacht dat ik niet ouder dan 20 was hahaha!
Maar goed, fijn om te lezen dat het zo goed gaat. Post je ook ff een foto van de fitnessinstructeur ;)?
Liefs! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
