Verrassen

Toen je nog jong was en op de basisschool zat, hadden verjaardagen altijd iets magisch. Je telde de dagen af, maakte verlanglijstjes, was zenuwachtig of nog erger… je sliep maar enkele uren die nacht. Natuurlijk waren er ook altijd de verjaardagspartijtjes. De zelfgemaakte uitnodigingen konden op school niet vroeg genoeg worden uitgedeeld aan ‘de uitverkorenen’. Nu was ik iets meer van de grotere ideeën, als het om mijn eigen partijtjes en feestjes ging. Gelukkig waren de feestjes van mijn broertjes makkelijker voor mijn ouders. Dat concept was altijd simpel: voetballen tot de zon ondergaat. Waar sommige volwassen anno 2016 zeggen: ‘Nee, ik hoef echt niks te hebben hoor.’ ‘ Ik vind het al leuk als je komt’, wilde je vroeger als kind wel degelijk cadeautjes hebben. Nu vind ik cadeautjes geven ook altijd bijzonder leuk. Dit resulteert vaak dat ik mijn eigen ideeën graag al vooraf met de jarige wil delen, terwijl dat uiteraard niet bevorderlijk is voor de verrassing. Ik vrees dat verjaardagen voor mij altijd een beetje magisch blijven.

Laat ik nou samenwonen met de meest naïeve jarige die er kan bestaan. Gisteren was zij jarig. Net als in Villa V in Den Haag toentertijd, voelde ik mij deze dag ook gewoon een klein beetje jarig. Onzin natuurlijk. Ik zou gisteren nog precies een halfjaar moeten wachten. De filmpjes met verjaardagswensen bij het ontbijt vielen trouwens goed in de smaak (voor de mensen die zo creatief zijn geweest om iets op te sturen). In de middag hebben wij ons op laten maken door twee make-up artiesten, hierdoor zagen wij er na +/- 1,5 uur uit als een pop. Ik kan niet anders zeggen dat deze mensen goed zijn in hun werk, maar daarnaast waren ze ook bijzonder grappig en sympathiek. Ze geven letterlijk aan dat dit werk hun passie en grote hobby is. Het is het liefste wat ze doen. Hier heb ik even een paar seconden over nagedacht, want dat gevoel heb ik toch niet helemaal elke dag als ik voor de klas sta moet ik eerlijk bekennen. In de avond zijn we met de ‘eilandfamilie’ uiteten geweest. Leuk al die verjaardagen van vrienden in november. Eigenlijk is het gewoon leuk om mensen te verrassen. Kleine verrassingen in welke vorm van ook. Op elk willekeurig moment van het jaar. Je hoeft daarvoor dus helemaal niet speciaal jarig te zijn. Ik ben voorstander dat we elkaar wat vaker verrassen, want dit wil zeggen dat je ergens aandacht aan hebt besteed. Omdat het bedenken ervan misschien al het leukste is. Simpel is misschien wel het code woord. Daarom heb ik zojuist wat kaartjes geschreven, omdat we altijd blij worden van post. 2016 telt nog wat weken, genoeg tijd voor nog wat simpele ideeën….good luck!